Aus Lottringen Wòret, datt Mädchin - Aach wenn datt heit Käänen mä se intresieren scheint - Ett Hott Schtimmen geheeat Unn desweejen gewißt, Daß da Kriech, wo ball schunn hunnat Jòa gedauat hott, Moll äämoll mißt uffheeren! Selwa in de Kriech gezoo isett dann. Unn deem jungen Keenich hoddet gesaat; Dasa als Heinrich da Sibt in Reims gekreent gääv! Datt hott daerscht kääna geklaavt! Gesaat, gedòòn! Unn schunn kunnt mat Johanne gesinn, Wied in Rüschdung mit de Soldaaten Vunn äänem Ort zum annaren gezoh iss Gejenn de Englända Imma gut druff Unn imma iwwazeicht, Dasett Recht hott unn de Schtimmen hannem beigeschtann! Ett hott Erfolch Da Keenig iss gekreent ginn in Reims. Unn ett wòa dabei! Se hannemt nit gegunnt! Unn dann hannse Mit Gewalt eppes gesuucht Fòarem de Prozess se machen: Se hannet in de Kerka geschtoch, Kääna haddem mä geholf - Aach nit da Keenich - Unn dann isset vebrennt ginn als Hex! Awwa de Leit hoddenet trotzdeem gäär gehatt Wejen seina Äänfachhätt Unn se hannem geklaavt, waddet gessat hott! Jòòren schpääda Hott da Keenig de Prozess rickgängich gemach Wied längscht doot wòa Unn ma neischt mä machen kunnt! Unn häälich geschproch hannset Awwa eascht fünfhunnat Jòa schpääda! Datt hoddem aach nix mä genutzt Awwa de äänfach Leit Hannet bis heit nit vagess Ett Johanne vunn Lottringen Aus DomRémy wo hott missen vill se frie schterwen Fòa sei Gutthätt. Ett hott näämlich aach anna Leit ginn, woo datt zugeloss hann! Awwa soo wòòren se aach, de Leit, Unn soo sinnse bis heit!
|